Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα instagram. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα instagram. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 31 Μαΐου 2021

Ποίηση για τον Ιούνιο 1952 - Ποίηση για τον Ιούνιο του 2021.... "Dive for dreams"


dive for dreams

or a slogan may topple you

(trees are their roots

and wind is wind) 

trust your heart

if the seas catch fire

(and live by love

though the stars walk backward) 

honour the past

but welcome the future

(and dance your death

away at the wedding) 

never mind a world

with its villains or heroes

(for good likes girls

and tomorrow and the earth) 

in spite of everything

which breathes and moves, since Doom

(with white longest hands

neating each crease)

will smooth entirely our minds 

-before leaving my room

I turn, and (stooping

through the morning) kiss

this pillow, dear

where our heads lived and were. (…)

by ee cummings

 

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

'Ηρθαν οι μέρες που παρατηρούμε τα ασήμαντα που ήταν πάντα, όμως, τα πιο σημαντικά...


 Οι μέρες που μας 'μάθαν να παρατηρούμε τα ασήμαντα που ήταν πάντα, τα πιο σημαντικά, είναι εδώ και δεν μπορούμε να τις αψηφούμε...Το μάθημά τους είναι χρονοβόρο και η ύλη δύσκολη. Θα περάσει άραγε, η ανθρωπότητα τις εξετάσεις; Ας γίνουμε για λίγο επίμονοι παρατηρητές και ακούραστοι μαθητές κι ας αφουγκραστούμε τον παλμό της εποχής, είναι η δική μας πραγματικότητα, ζοφερή μεν, αλλά πολύ διδακτική δε. Για να βγούμε στο φως, είμαστε υποχρεωμένοι να διασχίσουμε το σκοτάδι μας.

              Α.Δ

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

"Περπάτα με τα παπούτσια μου"


 Μπορείς να φορέσεις για λίγο τα παπούτσια μου,

σ' αφήνω για λίγο μόνο,

περίμενε να στα δώσω...

Μπορεί να νιώσεις για λίγο άβολα,

βλέπεις δεν είναι στα μέτρα σου,

δεν πειράζει...

Προσπάθησε όμως να τα φορέσεις...

Ξέρεις είμαι εγκλωβισμένος σ' αυτά,

χρόνο με το χρόνο τα έφθειρα λίγο,

έγιναν ένα με το πόδι μου,

δεν τα έβγαζα, γιατί μου 'παν πως θα με οδηγήσουν στ' όνειρά μου,

Λες να μ' οδηγήσουν έστω βήμα-βήμα στην ελευθερία μου;

Α.Δ

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Απ' το ρόδο βγαίνει αγκάθι, κι απ' τ' αγκάθι βγαίνει ρόδο.


 Η ομορφιά ανθίζει παντού, ακόμα και στους πιο άγονους τόπους. Η λαϊκή σοφία δένει την ομορφιά με την ασχήμια, το καλό με το κακό. Μια αέναη κι αναπόφευκτη διαδοχή που δίνει νόημα στην ανθρώπινη ζωή.

                                                                                                                                                            Α.Δ

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

Ο δρόμος που δεν πήραμε... ή πήραμε;


 Ο Ρόμπερτ Φρόστ, ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του 20ου αιώνα που τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ μας βάζει να αναρωτηθούμε για τον "δρόμο που δεν πήραμε". Με τη σειρά μου αποτυπώνω τον προβληματισμό μου σε μια φωτογραφία. Εσείς;;

Απολαύστε το υπέροχο ποίημα του....


Σ' ένα κιτρινισμένο δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, και εγώ

 Λυπόμουν που να πάρω και τους δυό τους δρόμους δε γινόταν,

 Γιατί ένας ταξιδιώτης ήμουν, στάθηκα πολύ καιρό

 Και κάτω κοίταζα τον ένα ως το μακρινό 

Σημείο που έγερνε και μέσα στα χαμόκλαδα χανόταν.


 Ύστερα, δίκαια κι ωραία, πήρα, αποφασισμένος,

 Τον άλλο δρόμο, κι ίσως να ήτανε και τυχερό

 Μια κι ήτανε απάτητος, χορταριασμένος·

 Αν και εκεί μπροστά μου ήτανε φθαρμένος· 

Στην αρχή τους ήταν όμοιοι και οι δυό.


 Όμοιοι απλώνονταν μπροστά μου εκείνο το πρωί 

Στα φύλλα επάνω ούτε βήμα δε φαινόταν να 'χει κάνει πίσω.

 Ώ ! άφησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα ! Επειδή 

Όμως ήξερα πως ο ένας δρόμος σε άλλον οδηγεί

 Αμφέβαλλα αν ποτέ μου θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.


 Σε κάποιο τόπο θα το λέω μετά από καιρό 

Αναστενάζοντας χρόνια και χρόνια μετά:

 Πως σ' ένα δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, κι εγώ 

 Πήρα τον δρόμο τον λιγότερο πεπατημένο, κι αυτό 

Έκανε όλη τη διαφορά. 


Μετάφραση: Δάφνη Χρονοπούλου

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020

Τα βήματα στην αρχαία Ριζηνία-Πρινιάς-Αγ.Παντελεήμονας

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Τα βήματα στην αρχαία Ριζινία - Πρινιάς # (...) Ν' αγκαλιάσουμε τα μεγάλα δέντρα Που στον κάθε κορμό έχουμε χαράξει Εδώ και χρόνια τα ιερά ονόματα Νά τα συλλαβίσουμε μαζί Να τα μετρήσουμε ένα ένα Με τα μάτια ψηλά στον ουρανό σαν προσευχή (...) Μ. Αναγνωστάκης #super_greece #wu_greece #photocontest #king_greece #instatraveling#incrediblecrete #fsigher #nature #naturephotography #awesome_phototrip #meanwhileincrete #wonderful_icons_greece #great_photos_greece #sonygreece #aboutheraklion #bestplaces_greece

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Anna Daskalaki (@daskalakian9) στις

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Υπάρχουν όμως κάτι πόρτες...



Άνω Ελούντα


 Η πόρτα ενός σπιτιού δεν είναι κάτι ασήμαντο,γιατί είναι εκείνη που δηλώνει τον χαρακτήρα του σπιτιού που θα μπεις. Ίσως μάλιστα, σου "προδίδει" και κάτι για τον χαρακτήρα του σπιτονοικοκύρη και της σπιτονοικοκυράς...Υπάρχουν πόρτες που θες ν' ανοίξεις κι άλλες όχι. Κι είναι σημαντικές για ένα και μόνο λόγο, είναι αυτές που μετατρέπουν το σπίτι σε σπιτικό. Έτσι, απλά...

"Ναι αγαπημένη μου,

εμείς γι΄αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε

για να μπορούμε να 'χουμε μια πόρτα, εν' άστρο, ένα σκαμνί

ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί

ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ"

Τ.Λειβαδίτης

Άνω Ελούντα

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020

Στον Κουμπέ.... καφές και ποίηση!


Είναι ωραία να "παραμονεύεις" κάπου εκεί κοντά, το μέρος έχει τόσες ιστορίες να σου πει τελικά!

"Τα όσα η μοίρα μου 'γραφε,

 κι άλλος κανείς δεν ξέρει, 

τα βρήκα μέσα στον καφέ,

 τα διάβασα στο χέρι


Ποτάμι βρήκα σκοτεινό,

μια σφαλιγμένη πόρτα,

κοράκια πάνω στο βουνό,

και φίδια μες τα χόρτα


Μακάρι να 'μουν σα τα ζα,

που βόσκουν στον κάμπο,

γράμματα να μη γνώριζα,

μες τα μυστήρια ν' μπω


Μυστήρια τέτοια δε συμφέ-,

να ψάχνω δε συμφέρει,

φέρτε μου δεύτερο καφέ,

κι αλλάξτε μου το χέρι."

Οδυσσέας Ελύτης

(Όσοι δεν έχετε ακούσει και τη μελοποίηση του ποιήματος από τους Χαίνηδες, ευκαιρία να το ακούσετε....https://www.youtube.com/watch?v=FmETo3p6Q18)

φωτογραφία A.Daska