Στα ίδια μέρη, μετά από καιρό... θα περιμένουμε να περάσει το τρένο μας...

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει

Το τραίνο μας με το πολύτιμο φορτίο

Το τραίνο μιας άλλης ώρας

Μιας άλλης χώρας που σύνορα δεν έχει.

 

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει

Το τραίνο που δεν μπορεί  μια και ξεκίνησε να σταματήσει

Τώρα σε σήραγγα μπορεί να βρίσκεται

Μπορεί να βρίσκεται σε δύσκολο βουνό

Ίσως σε κάμπο με πλημμύρα

Σε τόπο που νά' ναι μεσημέρι

Ή σ' άλλον που νά' ναι βράδυ

Μα θα περάσει.

 

Κι εμείς θα περιμένουμε

Γιατί δεν είναι δυνατό να δεσμευθεί

Δεν είναι δυνατόν να σπάσει

Να κουραστεί σε στέππες και σε πάμπες

Και σ' επικίνδυνες ανηφοριές

Το τραίνο μας, που σίγουρα θα φτάσει.

 

Θα περιμένουμε λοιπόν ακόμα,

Σήμερα κι αύριο και μεθαύριο

Θα περιμένουμε το τραίνο πάντα

Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην περάσει.

 

Ανδρέας Εμπειρίκος, θα περιμένουμε

 

Η κούνια... ένα ποίημα την ημέρα...

 

Όταν ρωτάς το πώς και το γιατί

και η απάντησή μου πρέπει να είναι

ερμαφρόδιτη

κάνω πως δεν ακούω την ερώτηση,

είναι που περιμένω την πανσέληνο

ν’ αρπάξω την κούνια

που κρέμεται από εκεί πάνω

να σε καθίσω και

κουνώντας σε απαλά

ν’ αρχίσω πάλι τα γνωστά παραμύθια

Β.Αλεξόπουλος

Ποίηση για τον Ιούνιο 1952 - Ποίηση για τον Ιούνιο του 2021.... "Dive for dreams"

dive for dreams

or a slogan may topple you

(trees are their roots

and wind is wind) 

trust your heart

if the seas catch fire

(and live by love

though the stars walk backward) 

honour the past

but welcome the future

(and dance your death

away at the wedding) 

never mind a world

with its villains or heroes

(for good likes girls

and tomorrow and the earth) 

in spite of everything

which breathes and moves, since Doom

(with white longest hands

neating each crease)

will smooth entirely our minds 

-before leaving my room

I turn, and (stooping

through the morning) kiss

this pillow, dear

where our heads lived and were. (…)

by ee cummings