Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα photostories. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα photostories. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022

Στα ίδια μέρη, μετά από καιρό... θα περιμένουμε να περάσει το τρένο μας...


Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει

Το τραίνο μας με το πολύτιμο φορτίο

Το τραίνο μιας άλλης ώρας

Μιας άλλης χώρας που σύνορα δεν έχει.

 

Θα περιμένουμε μην τυχόν περάσει

Το τραίνο που δεν μπορεί  μια και ξεκίνησε να σταματήσει

Τώρα σε σήραγγα μπορεί να βρίσκεται

Μπορεί να βρίσκεται σε δύσκολο βουνό

Ίσως σε κάμπο με πλημμύρα

Σε τόπο που νά' ναι μεσημέρι

Ή σ' άλλον που νά' ναι βράδυ

Μα θα περάσει.

 

Κι εμείς θα περιμένουμε

Γιατί δεν είναι δυνατό να δεσμευθεί

Δεν είναι δυνατόν να σπάσει

Να κουραστεί σε στέππες και σε πάμπες

Και σ' επικίνδυνες ανηφοριές

Το τραίνο μας, που σίγουρα θα φτάσει.

 

Θα περιμένουμε λοιπόν ακόμα,

Σήμερα κι αύριο και μεθαύριο

Θα περιμένουμε το τραίνο πάντα

Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην περάσει.

 

Ανδρέας Εμπειρίκος, θα περιμένουμε

 

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022

Η κούνια... ένα ποίημα την ημέρα...



 

Όταν ρωτάς το πώς και το γιατί

και η απάντησή μου πρέπει να είναι

ερμαφρόδιτη

κάνω πως δεν ακούω την ερώτηση,

είναι που περιμένω την πανσέληνο

ν’ αρπάξω την κούνια

που κρέμεται από εκεί πάνω

να σε καθίσω και

κουνώντας σε απαλά

ν’ αρχίσω πάλι τα γνωστά παραμύθια

Β.Αλεξόπουλος

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022

Cine "ΘΗΣΕΙΟΝ" 1935 - τα θερινά τα σινεμά...


 https://www.youtube.com/watch?v=7-lOKBsq9GI


"Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι

μες τα θερινά τα σινεμά

νύχτες που περνούν

και δεν θα ξαναρθούν

μ' αγιόκλημα και γιασεμιά"

Λ.Κηλαηδόνης


Παρασκευή 5 Αυγούστου 2022

Γιούχτας το βουνό που σήμερα γιορτάζει μαζί με τον Αφέντη του! Και φυσικά το "τραγούδι των βουνών" δεν μπορεί παρά να περιγράψει καλύτερα τα συναισθήματα όσων κάνουν ανάβαση εκεί ανά τους αιώνες!




 

Το τραγούδι των βουνών


Βουνά ψηλά, βουνά ισκιερά, βουνά

γυμνά, βουνά πρασινισμένα,

μικρός αν είμαι, αισθήματα τρανά

γεννάτε μέσα μου και ταιριασμένα!

 

Μιας εποχής πανάρχαιας, μιας χρυσής,

σβηστής, με τρώγ’ η ενθύμηση κι η ελπίδα·

μου φαίνεται, βουνά, πως είστε εσείς

η πρώτη και η μεγάλη μου πατρίδα.

Θαρρώ, σε τέτοια σκοτεινή εποχή,

 

κρυμμένη σε καιρών αγνώστων βάθη,

κατέβ’ η ονειρεμένη μου ψυχή

και φώλιασε στα ύψη σας κι εστάθη.

 

[…]

Βουνά ψηλά, βουνά ισκιερά, βουνά

με δύναμες γιομάτα και με κάλλη

ω! δώστε μου απ’ τη χάρη σας ξανά,

 

και κάμετέ με όμοιον μ’ εσάς και πάλι!

Καθώς η πρώτη ακτίνα του ουρανού

φωτίζει εσάς πριν φωτιστούν οι κάμποι,

θέλω κι εγώ μες στο δικό μου νου

το φως το αληθινό να πρωτολάμπει.

 

Από τα ύψη θέλω μαγικό

τον κόσμο και οι ματιές μου ν’ αντικρίζουν,

του κόσμου τη βοή να μη γρικώ,

και τ’ ανάξια πάθη να μη μ’ εγγίζουν.

Και θέλω οι στοχασμοί μου καθαροί

 

να μένουν, σαν τα χιόνια στην κορφή σας,

και να θυμάται πάντα η θλιβερή

ψυχή μου πως επλάστηκε αδερφή σας.

Κωστής Παλαμάς

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2022

Γέφυρες...


Εἶναι μιὰ ὡραία περιπλάνηση, σχεδὸν μιὰ δραπέτευση -
δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ καὶ γιὰ ποῦ, - μιὰ μυστικὴ δραπέτευση ποὺ δίνει
μιὰ μυστικότητα στὴν κάθε κίνησή μας, στὸν ἴσκιο μας πάνω στὸν τοῖχο,
στὶς ἀπίθανες σχέσεις τῶν δακτύλων μας, στὸν ἦχο τῶν βημάτων
      μας - μία ἐξαίσια αἴσθηση
παρανομίας πρὸς ὅλα [...]

Γ.ΡΙΤΣΟΣ, "Η γέφυρα",