Καλοκαίρι... καιρός για trails!

 

Οι επιβλητικοί βράχοι της Καλαμαύκας!

 

Η Καλαμαύκα είναι  ένα χωριό εντυπωσιακής φυσικής ομορφιάς με επιβλητικούς βράχους που θυμίζουν τους αντίστοιχους των Μετεώρων πάνω στους οποίους ξεφυτρώνουν μικρά δέντρα! Οι φωτογραφίες του χωριού με έκαναν να το επισκεφτώ, μιας και με εντυπωσίασε ο παράδοξος συνδυασμός αυτός της φύσης που μου θύμισε τις κατασκευές από  τα μικρά δεντράκια μπονσάι (bonsai) που παρατηρούσα μικρή στα ανθοπωλεία, όταν το συγκεκριμένο φυτό ήταν της «μόδας» και στην Ελλάδα, πριν μερικές δεκαετίες. Μου άρεσε τόσο να βλέπω τις κατασκευές με τα μικροσκοπικά δέντρα κλαδεμένα σε απίστευτα σχέδια, τοποθετημένα δίπλα σε βράχους ή τεχνικά ρυάκια με τρεχούμενο νερό, μια πιστή προσομοίωση φύσης στο σπίτι σου! Δεν θα έχανα λοιπόν την ευκαιρία ένα τέτοιο σκηνικό να το παρατηρήσω στις πραγματικές του διαστάσεις, πόσο μάλλον αν υπάρχει στο νησί μας!

Απίστευτοι σχηματισμοί βράχων με δέντρα

Το χωριό αυτό βρίσκεται στον δήμο Ιεράπετρας της Ανατολικής Κρήτης, περίπου 25 χιλιόμετρα από τον Αγ.Νικόλαο. Μάλιστα, είναι χτισμένο τους πρόποδες των Λασιθιώτικων όρεων, σε υψόμετρο 500 μέτρων. Με το που μπαίνεις στο χωριό δεν μπορείς να μην προσέξεις τον λόφο Κάστελο στην κορυφή του οποίου υπάρχει το σπηλαιώδες εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Στο λόφο αυτό ήταν κτισμένη η ακρόπολη της αρχαίας πόλης Λάρισας και πιστεύεται πως λειτουργούσε ως ιερό κορυφής για τους Μινωίτες. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να ανέβεις περίπου 250 σκαλοπάτια, ακόμα όμως και να μην το κάνεις, μπορείς να παρατηρήσεις από κάτω τη μορφολογία του βράχου τις μεσημεριανές ώρες που φανερώνει ένα καλά σμιλευμένο στο βράχο πρόσωπο, γι’ αυτό και αποκαλείται «πέτρινος θεός», μιας και η μορφή ανάλογα με την ώρα παρατήρησης αποδίδεται στον θεό Απόλλωνα και τον θεό Διόνυσο!

Θέα από το νεκροταφείο του χωριού προς τον απέναντι λόφο Κάστελο

Τα σοκάκια της Καλαμαύκας είναι εξίσου όμορφα, γεμάτα πολύχρωμα λουλούδια, παρόλο που είναι ανηφορικά. Ανέβηκα τα πολλά σκαλοπάτια στο ύψωμα για το νεκροταφείο του χωριού απ’ όπου είχα μια απίστευτη πανοραμική θέα όλου του χωριού, αλλά και του λόφου Κάστελο απέναντι μου. Οι κάτοικοι εδώ, όπως αντίστοιχα είχα παρατηρήσει στον Αγ.Θωμά κράτησαν την καλύτερη τοποθεσία για τους νεκρούς τους.

Εικόνες από τα σοκάκια του χωριού

Πέρα από τον περίπατο μέσα στα δρομάκια της Καλαμαύκας, αξίζει κανείς να επισκεφτεί και την περιοχή Κεφαλοβρύσι λίγο πιο έξω από το χωριό, από που διέρχεται ο Καλαμαύκιανος ποταμός. Το σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και εύκολα προσβάσιμο για μια βόλτα στη φύση, γιατί διαθέτει καταπράσινα δέντρα, ένα μικρό, ξύλινο γεφύρι και παγκάκια για να απολαύσει κανείς τις δεκάδες πάπιες που διασχίζουν το ποτάμι. Τέλος, για τους πιο τολμηρούς αξίζει και μια επίσκεψη στο περίφημο φαράγγι του Χαυγά και να θαυμάσει τους φοβερούς σχηματισμούς των βράχων δίπλα στο νερό και την πλούσια βλάστηση.

Κεφαλοβρύσι

Άλλη μια απίστευτη βόλτα για τους λάτρεις του περπατήματος!

Α.Δ

Μην καταστρέφεις, απλώς παρατήρησε! Μια επίσκεψη στην Καλαμαύκα (έρχεται σύντομα)

 Μην καταστρέφεις, παρατήρησε, αφουγκράσου, δες πως όλα δένουν τόσο αρμονικά μέσα στη φύση!

Καλαμαύκα

Α.Δ

"ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΚΛΟΣ" – Νέα πρόταση για απόδραση: ΣΙΒΑΣ-ΚΟΜΟΣ-ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟ!

 

Πως μια καλή  πράξη σε ξαναφέρνει στα ίδια μέρη; Είναι καλοκαίρι απόγευμα με φοβερή ζέστη παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής από την παραλία του Μάρτσαλου. Ο δρόμος ανηφορικός, ο ήλιος καίει με όλη του τη δύναμη κι εμείς έχουμε στερέψει από νερό. Τα πρόσωπά μας είναι αναψοκοκκινισμένα και καθώς είμαστε διψασμένοι, κατεβαίνουμε στο πρώτο χωριό που συναντάμε, τον Σίβα, για νερό. Βλέποντας με  καταπονημένη, η γυναίκα που με εξυπηρετούσε, μου έδωσε εκτός από νερά και μερικά πεντανόστιμα σύκα που μόλις είχε μαζέψει. Ωραιότερα δεν έχω ξαναφάει…

Και να που ξανάρχομαι φέτος σ' αυτά τα μέρη, ως φιλοξενούμενη πλέον στο ίδιο χωριό. Το κάνω το άντρο μου, από το οποίο θα κάνω τις εξορμήσεις στις γύρω περιοχές. Το χωριό Σίβας, ανήκει στον δήμο Φαιστού και βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της πεδιάδας της Μεσαράς. Τα τελευταία χρόνια το χωριό έχει αναπτυχθεί πολύ τουριστικά, μιας και οι  περισσότεροι κάτοικοι έχουν μετατρέψει τα σπίτια τους σε Airbnb, χωρίς να χαλάσουν καθόλου τον χαρακτήρα της περιοχής, αλλά αντιθέτως ανέδειξαν την φοβερή αισθητική του χωριού, διατηρώντας την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών.

Κομός

Επιπλέον, το χωριό αυτό βρίσκεται κοντά σε πολύ γνωστές παραλίες της περιοχής, όπως ο Κομός, τα διάσημα Μάταλα, οι Καλοί Λιμένες, το Αγιοφάραγγο και το Βαθύ. Έτσι, λοιπόν, παρά τον αέρα που είχε σηκωθεί κατά την πρώτη ημέρα της διαμονής μου εκεί, πέρασα το πρωινό μου στην απέραντη παραλία του Κομού που αυτή την φορά ήταν λίγο ανταριασμένη. Προσιτή για το ευρύ κοινό, παρά την πλάκα που δημιουργεί μια μικρή δυσκολία να μπεις στο νερό, αλλά πεντακάθαρη και ιδιαίτερα αγαπητή σε αυτούς που αγαπούν τα ωραία ηλιοβασιλέματα με θέα τη θάλασσα, μα και σε όσους θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους δίχως ρούχα, στην δεξιά μεριά της.

Καλοί λιμένες

Το απόγευμα επέλεξα κάτι πιο απάνεμο και έτσι, κατευθύνθηκα προς Καλούς Λιμένες, όπου οι κατασκηνωτές, όπως διαπίστωσα τηρούν πιστά το ραντεβού τους με τη συγκεκριμένη παραλία κάθε χρόνο, στήνοντας τις σκηνές τους κατά μήκος των αλμυρικιών.

Αγιοφάραγγο

Όμως, δεν θα μπορούσα να φύγω από την περιοχή χωρίς να επισκεφτώ το αγαπημένο Αγιοφάραγγο. Αν και η διαδρομή είναι ομολογουμένως πιο απαιτητική από την Μονή της Οδηγήτριας και πέρα, είναι απαραίτητο όλοι μια φορά να απολαύσουμε το μπάνιο στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας που περιφρουρούνται από τους τεράστιους βράχους.

Παραλία Αγιοφάραγγου

Το πέρασμα του φαραγγιού διαρκεί περίπου 20 λεπτά από τη γνωστή πια καντίνα με το ιδιαίτερο όνομα, όπου διαθέτει και μια μεγάλη αλάνα για πάρκινγκ σε όσα αμάξια καταφέρνουν να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Εμείς προτιμήσαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο πολύ πιο μακριά, για να περπατήσουμε περισσότερο και να απολαύσουμε το φυσικό τοπίο και να μην ταλαιπωρήσουμε τόσο το αυτοκίνητο, μιας και πρόκειται για δύσκολη διαδρομή για όποιον δεν διαθέτει αγροτικό. Το συστήνω στους λάτρεις της πεζοπορίας! Άλλωστε, όπως μάθαμε στο Αγιοφάραγγο δεν περνούσαν την δεκαετία του ’80 τα αυτοκίνητα τόσα χαμηλά, το ποτάμι μέσα στο φαράγγι έτρεχε γάργαρο νερό και οι περιπατητές μπορούσαν να δουν μέχρι και χελώνες. Παραδεισένιος τόπος γι’ αυτό και τόσοι ερημίτες το διάλεξαν για σπιτικό τους.

Ναός Αγ.Αντωνίου μέσα στο φαράγγι

                                       

Μπορεί κανείς ακόμα, να απολαύσει στην ωραία διαδρομή τις σπηλιές πάνω στα βράχια, να παρατηρήσει την εκκλησία του Αγ. Αντωνίου που στέκει επιβλητική στην έξοδο προς την παραλία και να δει και το περίφημο Γουμενόσπηλιο, την σπηλιά στην οποία μαζεύονταν όλοι οι ερημίτες την ημέρα της Ανάστασης. Λέγεται πως υπήρχε εκεί μια πέτρα για κάθε ερημίτη που χρησίμευε ως κάθισμα και ότι στις καλές μέρες αριθμούσαν έως τις 300. Αν κάποιος ερημίτης δεν εμφανιζόταν τότε οι υπόλοιποι καταλάβαιναν πως εκοιμήθη…

Απ’ το βλέμμα μου δεν μπορούν να ξεφύγουν οι πολλοί αναρριχητές που έχουν έρθει σήμερα στο φαράγγι για να εξερευνήσουν τα απότομα βράχια του. Κι εγώ εξάλλου δοκίμασα στην προηγούμενη επίσκεψη μου εδώ την ριψοκίνδυνη ανάβαση στην απότομη αριστερή μεριά των βράχων δίπλα στην παραλία για να δω την περίφημη υποθαλάσσια σπηλιά από ψηλά.

Μονή Οδηγήτριας

Ώρα όμως να εγκαταλείψω αυτό το ωραίο μέρος για μια ακόμη φορά….το απόγευμα ανυπομονώ να επισκεφτώ τη γνωστή μονή της Περιοχής, τη μονή Οδηγήτριας. Αρκετά λιτή και όμορφή με τον πύργο του αγωνιστή Ξωπατέρα να στέκει επιβλητικός μέσα στα χρόνια και να μας θυμίζει την ιστορία μας. Για τους λάτρεις της λαογραφίας υπάρχει μουσείο με αργαλειούς, παλιές ραπτομηχανές, σίδερα, σύνεργα φουρνίσματος και πολλά εργαλεία καθημερινής χρηστικότητας στα παλιά κρητικά σπίτια. Την μεγαλύτερη εντύπωση όμως, μου έκανε η ανάβαση στον πύργο από όπου μαχόταν με πείσμα ο Ξωπατέρας εναντίον των ασκεριών των Τούρκων. Σκαρφάλωσα κυριολεκτικά μέσα από μια στενή καταπακτή και μια απότομη σκάλα που μου θύμισε την υψοφοβία μου για λίγο…μα η θέα από την ταράτσα του πύργου με έκανε τα ξεχάσω όλα!

Πύργος Ξωπατέρα

Θέα από την κορυφή του Πύργου του Ξωπατέρα

Αφήνω για το τέλος, το tip για κάθε επόμενη διαδρομή… να επισκέπτεστε σε κάθε περιοχή τα μικρά παραδοσιακά καφενεία, θα πιείτε ωραίο ελληνικό καφέ θα μάθετε από την «πηγή» την ιστορία του τόπου και θα την δείτε από τα μάτια των ίδιων της, των κατοίκων. Υπάρχουν απίστευτες γωνιές, φτιαγμένες με μεράκι και αγάπη που περιμένουν να τις ανακαλύψεις. Το καφενείο του Σίβα είναι σίγουρα ένα τέτοιο μέρος! 

Εις το επανιδείν, λοιπόν!

Α.Δ

Ποίηση για τον Ιούνιο 1952 - Ποίηση για τον Ιούνιο του 2021.... "Dive for dreams"

dive for dreams

or a slogan may topple you

(trees are their roots

and wind is wind) 

trust your heart

if the seas catch fire

(and live by love

though the stars walk backward) 

honour the past

but welcome the future

(and dance your death

away at the wedding) 

never mind a world

with its villains or heroes

(for good likes girls

and tomorrow and the earth) 

in spite of everything

which breathes and moves, since Doom

(with white longest hands

neating each crease)

will smooth entirely our minds 

-before leaving my room

I turn, and (stooping

through the morning) kiss

this pillow, dear

where our heads lived and were. (…)

by ee cummings